Telmo Rodriguez YJAR 2019

Telmo Rodriguez YJAR 2019

De Yjar heeft een moderner profiel dan de andere wijnen uit Remelluri, met meer verfijnde tannines, een wijn die anders, rijper en krachtiger is, met de diepte van de Remelluri-wijnen. Het is pittig en peperig, lang en taai met een lange afdronk gekenmerkt door de kalksteen uit de bodem. 5.700 flessen geproduceerd. De Yjar heeft rijp rood met pruimen, vijgen, pure chocolade, walnoten en kruidnagel. Vol met ronde en gelaagde tannines die rijpheid en intensiteit tonen. Fruit-forward, maar gevormd en krachtig. Telmo maakt deze Yjar van een 3,8 hectare wijngaarden. Het is een veldmix van tempranillo, graciano, garnacha, granegro en rojal. Toont de rijpheid van de vintage met structuur en frisheid.

Wijnmaker Telmo Rodriguez wordt bestempeld als één van de jonge leeuwen van de Spaanse wijnindustrie. Hij studeerde aan de universiteit van Bordeaux en later in de Rhône bij de beroemde August Clape. Hij was de wijnmaker van La Granja Senora De Remelluri, de bodega van zijn vader in Rioja. Hij is daar vertrokken om, wat sommigen zouden noemen, flying winemaker te worden . Telmo geeft er echter de voorkeur aan om zichzelf 'driving winemaker' te noemen. hij woont in Madrid en rijdt met de auto naar de gebieden waar hij wijn maakt. In korte tijd hebben zijn wijnen een plaats op het internationale speelveld gevonden. Eén voorbeeld: in het Wine Report 2008 van Tom Stevenson is Telmo opgenomen bij de beste 10 producenten uit Spanje.

Telmo Rodriguez, Spaans fenomeem
Wij spraken weer eens uitgebreid met Telmo Rodriguez. Dat is altijd een genot. Als je met hem om de tafel gaat zitten leer je altijd iets of geeft hij stof tot nadenken. Wat maakt dit ‘geweten van de Spaanse wijnwereld’ zo bijzonder?
Toen Telmo zijn studies afrondde in Bordeaux en vervolgens stages had gelopen bij mensen als Chave (Hermitage), Clape (Cornas) en Dürrbach (Trévallon) kwam hij terug in Spanje. Daar zag hij dat andere Spanjaarden die in Frankrijk hadden gestudeerd Franse druivenrassen en gewoontes naar Spanje brachten. Zo kwam er steeds meer draadgeleiding terwijl het Spaanse systeem altijd vrijstaande stokken waren geweest. Telmo trok de conclusie dat hij zich wilde richten op de oude kwaliteiten van Spanje als vrijstaande stokken, inheemse druivenrassen en ‘field blends’. Daarnaast was hij de eerste in Spanje die moderne etiketten introduceerde en zet hij zich af tegen de rigide Spaanse wijnwetten.

Vrijstaande stokken
Spanje was vroeger een land van bush vines: de stokken stonden per gebied en per wijngaard zover uit elkaar dat ze ieder aan voldoende water konden komen. Zet je stokken bij draadgeleding ver uit elkaar, dan gaat de stok ver groeien en veel te groot worden. Bij draadgeleding heb je dus veel meer stokken per hectare nodig. Probleem is echter dat daar niet voldoende water voor is en je dus moet gaan irrigeren, in gebieden die vaak toch al met een tekort aan water kampen. Bovendien hangen de druiven bij vrijstaande stokken meer in de schaduw wat minder kans geeft op ‘verbranding’ en tot minder gestoofd fruit en frissere zuren leidt. Het enige nadeel van vrijstaande stokken is dat er meer handwerk komt kijken bij het wijngaardbeheer en de oogst. Telmo werkt vrijwel uitsluitend met bush vines.

Inheemse druivenrassen
Voor Telmo was duidelijk dat er in Spanje zoveel goede inheemse rassen zijn dat import uit Frankrijk van ‘the big five’ (Chardonnay, Sauvignon Blanc, Merlot, Cabernet en Syrah) helemaal niet nodig is. Hij was één van de eerste die goede Rueda produceerde van Verdejo en Viura, hij omarmde Mencia en Godello in Valdeorras, Monastrell in Alicante, Moscatel in Malaga, Garnacha in Cebreros…. Midden jaren negentig werd hij nog voor gek verklaard met deze filosofie maar nu loopt iedereen hem achterna.